26 Ocak 2008 Cumartesi

ANNEM HAKKIN ODENMEZ SEVMEYE OMUR YETMEZ BUTUN DUNYA BENIM OLSA BIR TANE ANNEM ETMEZ.

Soguk,karli bir kis gunuydu.Her zamanki gibi ev islerini yapip cocuklarla alisverise ciktim.Icimde anlam vermedigim bir bosluk,bir huzun vardi.Icimdeki bu acinin sebebini hep Danimarka`da ikamet eden kuzenim Aysenur'un Turkiyeye yerlesecek olmasi zannediyordum.Bu hal bende 10-15 gun oncesinden baslamisti.Artik hic tat alamiyordum hayattan.Nereden bilebilirdim'ki bu tarifsiz acinin bir sebebi oldugunu.Kendimi isssiz bir colun ortasinda yapayalniz hissediyordum.Aksam yemegini yedik...Disarida lapa lapa kar yagiyordu.Cocuklar disariya cikip kartopu oynamak istediler.
Komsum Nevruz' uda cagirip hep birlikte kartopu oynamaya disariya ciktik.
Eve geldigimde telefonda uzun bir numara gorunuyordu.Beni Turkiyeden biri ariyordu.Telefonu actigimda Nurefsan ,teyzemin benimle konusmak istedigini soyluyordu:
- Teyzem "Tuba Muhammed seni aradimi "diye sordu .Ben de :"Hayirdir bir seymi oldu"dedim. Ama sanki icime dogmustu; icimdeki ses"Tuba sakin ol aci bir haber duyacaksin diyor du.Kapinin esigini sikica tuttum...Ve iste o an aci haberi ogrendim.Teyzem bana:Tuba sakin ve metanetli ol yavrum , ne yazikki anneni kaybettik "diyordu.Ve o da agliyordu.Kolay degildi o kardesini ,ben ise canimdan cok sevdigim annecigimi kaybetmistim!.."INNA LILLAHi VE INNA ILEYHI RACIUN" (Hepimiz Allah'dan geldik , tekrar ona donecegiz)dedim...Ve bize surekli anlatilan hakikatler o anda aklima geldi,Asil sabrin ,musebeti ilk duydugunda sabretmek oldugu,,insanin isyanla degil,tevekkulle Rabbine iltica etmesi gerektigi canlandi zihnimde... Ve cok sukur Rabbime ki ilk duydugumda isyan edip, haykirip dovunmemistim.Ama bir muddet sonra telefon elimden dustu,bir daha annemi goremeyecegimi,onun sesini duyamayacagimi anladim.Iste o zaman icin icin hep agladim .O benim annemdi ... Hani hep derler ya" benim annem, dunyanin en iyi annesi" diye... Evet herkesin annesi onlara gore dunyanin en iyi annesidir.Benim annem de bana gore dunyanin en iyi annesiydi.Canimdi benim ,dunyayaya gelmeme vesile olan insandi ve herkes tarafindan cok sevilen biriydi annecigim. hasili annecigimi ebediyete ugurladik.
Annem kalp hastasiydi... Vefat ettiginde elli yasindaydi.Iki bucuk sene hep yatti .Gunden gune kilo kaybediyordu.Aslinda bir nevi olumu bekleniyordu.Ama insan hic konduramaz ya ,sanki iyilesecekmis,tekrar eski sihhatine geri donecekmis gibi geliyordu bizlere.Ama olmadi TAKDIR-I ILAHI tecelli etti ve annecigim Rabbine kavustu!
Evet neredeyse bir sene olacak annemi kaybedeli.Ve ben nasilim diye sorarsaniz, cok sukur iyiyim .Annemi cok ama coook ozluyorum... Bazen kafam karisiyor ;annemin hala yasadigini zannediyorum...Telefon edip sesini duymak istiyorum...Ama malesef her defasinda aci gercekle karsilasiyorum.Ve sorular ,sorular: Nereden geldik ,nereye gidiyoruz?: Olum gercekten de korkulacak bir sey mi ?..Olum yok olmak midir gibi insanin beynini bulandiracak sorular.Cok sukur Rabbime ki bana bu sorular in cevabini verecek etrafimda cok degerli ailem ve dostlarim var.
Annecigimin vefatini ogrendigimde ,o gece beni yalniz birakmayan tum dostlarima tesekkurler. Annecigim 23 subat 2007 de vefat etti.ALLAH RAHMET EYLESIN ,MEKANIN CENNET OLSUN .Rabbim bizi bulustursun canim annecigim.Annecigim Cigdem Kayanin ruhuna EL- FATIHA.

2 yorum:

Unknown dedi ki...

Sevgili Tuba,annene Allah'tan rahmet ve bagislanma, sanada acisina katlanma sabri diliyorum canim. Annelerin yerini kimse dolduramaz,yasarken cok fazla kiymetlerini bilemiyoruz. Ama olum yok olus degil bizim icin. Allah imanli bir sekilde olmeyi nasip etsin hepimize.
Sevgiler...

Jasminskager dedi ki...

Sevgili Nilgun,yorumun icin cok tesekkur ederim.Rabbim cumlemizi onun rizasini almis kullarindan eylesin.